Iyi Bir Baslangic

Dogumlari sorunca kendi takviminden cevaplar verir mualla insan babanem. Babam bol hasatli yazda dogmus, halam istanbul'a goc senesinde. Hani kendi miladini hatirlamaz da merak eder ya insan, ben de ona sorardim; "sanki dun gibi, darbeden neredeyse 1 sene sonrasi...". Her hecesiyle mutsuz bu devrik cumle ile yetinmeyip ansiklopedi kurcaladim biraz, kisisel avuntu ihtiyac:

Seksenlerin Basi: Yesilcam jonlerinin melodram ceviremeyecek kadar yaslandigi, donem geregi komiser rollerine burundukleri yillar icin kullanilan ozlemli isim tamlamasi.

Sonlara saklanmis ozlem haricinde pek umut yok gibi. Yine de, sarmal yapimda kader satirinda ne yazarsa yazsin, iyi bir baslangic oldugunu soyluyor icimden bir ses. Gerci bu "icimden bir ses" denilen soyut soysuzun de yalancinin teki olduguna dair kaanatim tam, pek cok kez yari yolda birakmistir beni. Bazen guclu bir mantik maskesine burunur, bazen tecrube oldugunu iddia eder, bazen de kutsal bir gudu. Birsey bildigini hissetirir insana, siren gibi kulagina fisildar zehrini, medussa gibi gozlerini buyuler giziyle.

Yok, yok... Icimdeki sese ragmen iyi bir baslangic. Darbeye ragmen, yaslanan jonlere ragmen bu iyi bir baslangic. Ilk hickiriklarim DVD formatinda kaydedilmedi belki. Ama iyi ki kaydedilmedi. Yasadiklarim icin simdiden memnunum seksenlerin basinda baslamaktan, yasayacaklarim da cabasi.