Akademik Hayat Biterken

Epeyce oldu yazmayali bu unutulan sayfaya. Belki de daha iyi oldu. Neden mi? Cok fazla dikkat cekmesini istemedigim, ama bi kenarda kosede bulunsun da gecmisi hatirlatsin dedigim gunluk dusunceleri yazmak icin bundan daha guzel, bundan daha unutulmus bir sayfa var mi? Aradigim da boyle birsey. Gecen hafta tamamiyla bitti akademik hayatim. Cocukken baslayan ogrencilik isinden istifa ettim. Buruk muydum? Galiba. Ama en azindan vefasiz degildim ki genelde oyleyimdir. Eski dostlarin hepsine ugradim birer birer. Once kutuphaneye gittim. Iki satir Hegel, uc satir Kant. Ardindan hic bilmedigim kitaplardan olusan koridorlarda avare bir gezinti. Sanki yeni bir kitayi kesfettigini sanirsin. Bildigini bilmedigine bolunce sonucun sifira ne kadar yakin oldugunu gorup ukalaligini torpulersin. Kutuphane... Her sinav oncesi bulusmamizin nedeni sadece sessizligin miydi? Ne dedin? Cevabi demin mi okudum? Tabi ya, Hegel!!! Butun sifatlarindan, dusuncelerinden arinirsan ancak idea'ya ulasirsin. Ve sen bunu yapiyorsun iste, bizi butun sifatlarimizdan ayirip kendimizle basbasa birakiyorsun. Ayrilik vakti, eywallah. Sonraki durak yurtlar, gerci bu okulun yurtlarinda kalmadim hic ama kaldigim yurdun havasi buranin da sokaklarinda. Kafamdan gecen, ve hepsi "ayni" ile baslayan birsuru cumle. Ayni sunun gibi bir odada kaliyordum, ayni sunun gibi bir bufemiz vardi, ayni su cimenlerde oturanlar gibiydik biz de... Durup dururken ve apansiz, yesil goze yesil surmeli bir kizla ela goze huzun surmeli ben yanyana gectik ayni merdivenden. Ve yine aklimda ayni siir, sen bana bakma ben senin baktigim yerdeyim, ve yine ayni vurdumduymaz ben. Insan yillardir hic degismedigi dusununce niye sevinir ki icinden? Yaslanmadigi mi zanneder? Ruh zaten yaslanmaz aptal! Ayrilik vakti, eywallah. Spor salonu, siniflar, hatta bolum koridorlari... Hepsini dolastim, hepsiyle vedalastim. Gorunmez onlugumu sinifin birine astim ve orada biraktim. Tahtaya gorunmez kalemle 'Elveda' yazdim. Gorunmez birkac yas geldi gozumden, zamana kufredip ciktim siniftan.

tasin gunlugunden...

siradan 6 temmuz gunu bizans surlarindan saskin bir leylek tarafindan koparildigimdan bugune tam 689 yil gecti. 4 gun once copcunun biri tarafindan supuruldum bebek sahil yolunda yuksek kaldirim dibine. keske denizi gorseydim biraz. benim gibi genc bir tas icin denizden ayri kalmak zor. hele ki hayatimin 182 yili caddebostan sahilinde gecmisken. hala ozlemini duydugum avare gunler. veletin biri savurmasaydi bogaza emin olun oradaydim simdi. tasim ben, adim sanim da yok. yarim gri yarim siyaha calan. eskiden abartmiyorum yuz dirhemdim, ama tukendim, curudum, eridim. simdi ceksen on dirhem gelmem. biz taslarin hayati zordur, nasil olmasin ki.

dusun bakalim... hayatinin hicbir anlaminin olmadigi dusun. kimsenin seni dusunmedigini, kimsenin arayip sormadigini dusun. boslukta oldugunu, ve yapacak hicbirseyin olmadigini dusun. belki o zaman anlarsin beni. ilkleri "dogada her maddenin bir varolma nedeni, bir amaci vardir, dengede bir yeri vardir" diye kandirirdik kendimizi. acik soyluyorum, nerdeyse 700 yasima yaklasiyorum, benim bu dunyaya ne kattigimi anlamis degilim. hicbir halta yaramam ki ben. sabahtan aksama kadar yatarim eblek eblek. 700 yildir kurmadigim fantezi kalmadi, ama hicbirini icra edemedikten sonra neye yarar ki. ki bu boyle bir 700 yil daha gidecek. ve sonra bir 700 yil daha. olumsuz olmak kadar berbat birsey yok dostlar. gecen gun duydum, uzayda da tas varmis bizim gibi. dogrudur, ben hep inaniyordum zaten. "uzayda da kesin tas vardir, yalniz degiliz" diyordum. keske bir firsat gecse de elimize biz de gidip gorebilsek.

gecenlerde, bundan 10 yil onceydi galiba, cihangirde yine bir kaldirim dibindeyim. sokakta yuruyen hafifmesrep bir insan kolyesini dusurdu, kolye dagilinca da toplamakla ugrasmayip ardina bakmadan devam etti yoluna. o an gordum iste onu yere dusen taslar arasinda. fosforu bol ufak tefek bir hatun. serefsizim tas gibiydi. uzerinde bir cizik bile yoktu. o zamana kadar gordugum en guzel seydi. aramizda iki insan adimi mesafe var. ama benim ustum toz toprak, malum cihangir sokaklari da bal dok yala degil yani. orda 34 gun boyunca baktik birbirimize, hep bir insan evladinin gelip de tekme atip beni onun yanina yollamasini bekledim. 34 gun sonunda beyinsiz bir sokak iti bizim hatunu muhtemelen cekirge zannedip yalamadan yuttu. ve kimbilir nerde cikardi daha sonra. ne demisler, it urur kervan yurur.

Pasaportta Otururken...

Dun sabah pasaportta denizin kenarinda oturmus cay icerken, sicaktan degil de nemden terledim, bunaldim. Buralarda nemden terledigin an bahar bitmis yaz gelmis demektir, ustelik bu kadar erken. Ustelik kis hic yasanmamis, kazaklar bavullarda hunclarda naftalinli kalmisken, semsiyem dolapta yagmur icin umutlu beklerken. Hadi be ordan !!! Buluttan nem kapan, neme bile bir kulp takan ikiyuzlu insan. Bunalmanin nedeni nem mi ki hissettigini sandigin sicak gercek olsun. Gercegi soyleyeyim istersen; bu sehrin guzelligi de heyecani da yazin ortaya cikar, tipki diger deniz sehirlerinde oldugu gibi. Tabi ya, deniz... Kucucuk cocukken dalip da vucudumun her yeri suyla kaplandiginda hissettigim korku yillar icinde heyecana donustu, sonra da zevke. Beraber vakit gecirdikce merakim artti, ama suyun altinda gordugum hersey bulanik. Bir gozlukle bakmaya basladim daha sonra, haliyle uzaktan bakmak da yetmedi bir noktada. Dokunmak, hissetmek istedim. Once ayagimin eristigi, sonra da ilerilere gidip boyumdan buyuk yerlere dalmaya basladim. Dort metrede kulagim cinlamaya, deniz bagirmaya basladi; "Benimle ugrasma kucuk, benim sonum yok". Hep daha ilerilerde, bes metrede alti metrede bir midye kabugu, ilginc bir tas, unutulmus bir sise, ya da hayvan mi bitki mi oldugu belli olmayan aptal bir deniz hiyari (adini tamamiyla hakeden mahlukat) olurdu, degersiz seylerdir, ama denizdendir, bu nedenle ozeldir. Kulagimin acisindan dalamazdim buralara, basimda bir bela. Cozum nedir, acip tekrar okurdum biyoloji kitabimi, kulagin ic-dis basinc farkini ayarlamam gerekiyordu. Aptal bir fikirle bir sure agzim acik dalmayi denedim, ostaki borusu agiza acilip basinc dengesi saglamaya yariyordu neticede. Fakat bu teori, uygulamada basarisiz oldu, bi kamyon su yuttuktan sonra vazgectim. Daha sonra komsu balikcinin biri dedi ki: "Kulagin acimaya baslarsa burnunu kapatip nefes vermeye calis, aci gececektir, ha bu arada en dipte daha fazla kalmak istersen butun nefesini ver, bu seni demir gibi oturtur dibe, tabi nefesine guveniyorsan bunu yap cunku bir de cikisi var..." Ve tipki soyledigi gibi oldu, ama deniz tekrar bagirmaya basladi "Benimle ugrasma kucuk, sonum yok benim".

Herseyin sonu vardir, matematik haric...

Panthera Pardus Tulliana

yil 2002, bir yaz gunu cesme'de pasalimani'nda keyif yapmam gerekirken ankara'da okuldayim. birseyler ters gidiyor. bir degisiklik yapmak lazim. hicbirsey eskisi gibi degil. yasam dedigin nedir ki zaten? erdener abi aslinda freud'un alter-ego'sunu mu temsil ediyor? dun gece de her gece oldugu gibi hic tanimadigim birini gordum ama niye usulca yanina sokulup merhaba demedim gibisinden sorularla bunalim takilirken birden o alti CD'yi getirdi fik. bi anda taslar yerine oturmaya basladi; alti CD, büdü, köprü alti cam cam, ve daha sonra anlam kazanacak olan 6 kasim 2002. hayata anlam veren alti CD'lik bir Linux distribution, SUSE, yani "Software-und System-Entwicklung". anlamaya baslamistim. dedem, onun "aldin mi alman arabasi alacaksin, alman teknolojisi bu" sozu, onun 302'ye gore rampada cekisi daha iyi olan 352 mercedes otobusu ve ridvan'in "calistigim en iyi teknik direktor holger osieck'ti" aciklamasi. yapilmasi gereken belliydi, coktan yazilmisti onune gecmenin manasi yoktu, artik suruden ayrilmanin vakti gelmisti, bilgisayara format atilacak ve SUSE kurulacakti. ve oyle de oldu, uzun bir kurulumun ardindan nihayet nirvanaya ulasmistim, bir Linux kullanicisiydim. artik sacma sapan sorularla kafami mesgul etmeme gerek yoktu. ilk bir saat hayatimin en zevkli dakikalariydi, wallpaper'imi icon'larimi degistirdim, folder'larda gezindim. gurulu ve onurlu bir linux kullanicisiydim artik. icim rahatti, yillar sonra ilk kez kendimi huzurlu hisssetigimi farkettim. ertesi gun bilgisayara format atip tekrar windows'u kurdum...

daha sonralari isi geregi profesyonel bir fedora kullancisi olan yazarin Linux ile tanismasinin melodramik hikayesi bu. tanismada eksik olan neydi? kurulum sorunsuzdu, hersey mukemmeldi de neden bu mutlu anlar sadece bir gun surmustu? nedeni basit, Linux ile ugrasmak gerekti, kasmak gerekti, Linux kullanmak bir bebegi buyutmek gibiydi ve kullanicinin bu konuya ayiracak ne vakti vardi, ne de bu konuda herhangi bir bilgisi. sorunun cozumu icin bu gunlere gelindi. pardus!!! daha guzel bir ifadeyle anadolu parsi. yeryuzundeki tum parslar arasinda delikanli tavirlariyla dikkat ceken, nicedir dunyevi islerden elini ayagini cekmis, turune az rastlanir karizmatik hayvangil. tubitak tarafindan gelistirilen (outsource ???) ilk turkce Linux distribution'in adi oldu pardus. hos geldi sefa geldi. ve gercekten guzel hazirlanmis, ubuntu (I am because we are) kivaminda kolay kullanim amaclanmis. tavsiye edilir.

23 Nisan

en cok sevdigim bayram, eskiden benimdin, keske oyle kalsaydin. maalesef aramiza giren yine zaman, isikla yarisan yillar. ilkleri meydanlarda bagira cagira siir okuyan bu cocuga once delikanli kiligi giydirdi zaman, sonra da adam. olsun varsin, kac cocuk gurur duydu seninle, ve sen kacinin bayrami oldun, kacini yetistirdin, ve sonra veda ederken bir nesle gozyaslarini tutamadin, yeni gelen afacanlarla avundun.

bir kartin var, sadece sende var, "white enchantment", kucuk bir cocuga kendini dunyadaki en ozel insan oldugunu hissettirir. kitaplardan okuyup ogrenilmez, ogretmen anlatmaya calisir ama nafile, sadece gunu hissedersin ve bilirsin. ozel oldugunu bilirsin, ve bununla gurur duyarsin. yillar gectikce ozelligini kaybetmeye basladigini da hissedersin. baska bayramlarla avutmaya calisirlar, 19 Mayis derler, 30 Agustos derler. senin yerini tutmaz, belki baska bi guzeller ama cocuk kalbinin yasadigi heyecani vermezler.

bilirsin sirf senin yuzunden adimin egemen olmasini isterdim cocukken. hani senin sayende okulun en guzel kiziyla musamerede lambada yapmistim hatirliyo musun? hayatinin bi noktasindan sonra, herseyin oyun oldugu yillardan sonra anlami birdenbire degisen bu dansi bi daha da yapmadim zaten, eskisi gibi hatirlamak istedigimden.

stadyuma gidemeyecek kadar uykusuzum, miskin ve heyecanini yitirmis biriyim. affet beni.

Megatron

ve karsinizda megatron 2007 !!! transformers 2007 versiyonundan. nasi? begendiniz mi? acikcasi ben begenmedim, megatron'u megatron yapan ozelliklerin hicbirine sahip degil bu resimdeki metal yigini. megatron da kim yahu diyenler icin kisa bir hafiza tazeleme; autobots, enemy, decepticons, optimus prime, BFG (big fuckin' gun, I mean it). peki nedir bu megatron'un ozellikleri ve neden bu metal yigini megatron olamaz? bikere diger decepticon'lar gayet kasli bir govdeye sahipken, megatron'un vucudunun 3/4'u bacaktan olusmustur. bu turden diger canlilara ornek olarak yazar alirizaabi ve yazar bed verilebilir. megatron ayaktayken boyle heybetli gibi durur, otururken hic poz vermez. bi de megatron tarihin gordugu en buyuk dorduncu loser'dir (nihai liste su sekildedir: 1. allen iverson, 2. daffy duck, 3. kosanefe, 4. megatron, 5. persil adam, 6. peter solberg 7. ...). yahu elemanin kankasi soundwave denen bir gerizekali kacinci milenyumda hala gobeginden vhs kaset cikarip autobot'larin dinlediklerini falan kaydetmeye calisirdi. megatron da bunun lafini dinlerdi. ulan okuz sen hangi cagda yasiosun cd bile demode oldu artik, en azindan HD-DVD veya Blue-Ray falan takilman lazim. simdi burda resmedilen yaratigin cok da loser bir tipi yok gibi. yanlissam soyleyin.

Ophiuchus

biri dedi de moralim bozuldu ilk basta, "yillardin bildigin yanlis" dedi. "yahu emin misin araligin yedisi" dedim, "eminim" dedi. "bak" dedi, "kasim 30- aralik 17. ophiuchus'sun sen. serpent bearer. aha bak resmi de bu, kepler cizmis ondan daha mi iyi bilicen".

yahu benim burcum yay, yilanlan ciyanlan isim olmaz. ama bi gun onuc ondort gibiydim bisiklete biniodum cali cimende. bi baktim yanimda bir yilan eslik eder bana. niye hic korkmadim kirmizi yilandan? killandim bak simdi. ophiuchus ha, sevdim bunu ha.

okudum ogrendim biraz, aslinda 12 degil, 13 tane zodiac constellation point varmis, ama ilk bastan 13. gorulemedigi icin 12 ile baslanmis, bir yil 12 burc arasinda esit bolunmus. 13. kesfedildiginde ati alan uskudar'i gecmis. 13'e yer kalmadigi icin yilan dolu bir cukura atilmis ugursuz herif.

serefsizim ilk bastan biliniodu 13 point, ama simdi nasil olur hem ugursuz bu, hem de bir yilda var 12 ay. aylar burclar tutarli olsun, herkes mutlu olsun istediler, bizi de zoraki yay yaptilar. Larry Bird, Ayako Fujitani, John Terry, Dominic Howard ve digerleri... acimadilar bize.

60 + 62

Bir insan neden bile bile lades olur. Neden bir problemi identify ettiyse ve cozumu de apacik ortadaysa o cozumu uygulayip problemi gidermeme yolunu secer. Nasil bir sacmaliktir simdi bu. Motivasyonu sifira cektikten sonra bu hizla ne kadar yol alinabilir. Eger yol = Hiz x Zaman
sa ve hizi sifira almissak oldugumuz yerde saymiyormuyuzdur. Neden peki bir insan oldugu yerde saymaktan rahatsiz oldugu halde ileri gitme basamagina karsi bezginlikle yaklasmaktadir.

Hayatin daha onceki basamaklarinda zamanin karsi konulamaz akisindan dolayi bulundugu konumlardan ilerlemek kacinilmaz olmussa, her boku zamana birakarak rolantiye alma bezginligine alismak akil karimidir. Gecenin bu saatinde neden IP odevine cokulmez de boyle sacma sorgular blog a aktarilir. Blog un asil amaci bu mudur? Uzay/Zaman dokusunda bir bukulmeye sebep olabilir mi bu blog. Kendine ragmen bir seyi basarmak mumkun mudur? Bu kadar sacma ve discontinuous bi yaziyi kim okur?

62-logic nostalgic paradox'lar

ya yagar yag yagmaz, gunduzu bilmem ama gece yagarsa 62 cikar dolasir. bazen mac yapilir, zaten yapilirsa satirlarin yazari camura yatar, digerleri de yanina. tipsiz bir dottasi kendini yildiz, ossurugunu kuyruk sanir, icyuzunu 62 bilir. goge bakarken soguktan nefesin donar, votkadan basin doner, korkarsin, duadan once aklina gelen kepler yasalarini tekrar edip durursun, hatirlarsan mutlusun. uzakta biryerde safak soker. 62 3,5 yasindadir, kacinilmaz olumune 1,5 yil kalmistir.


"save the cheerleader, save the world"

Tula, Moscow

Uzun soluklu bir moskova ziyaretinin ardindan durum raporu zamani. Aslinda yazinin tek konusu Tula ya yaptigimiz kulturel gezi.

Tula Moskovadan 2 saat kadar cekiyor, Setra otobusler Varan konforu vermese de Rusya icin dikkat cekici. Ilk ihtiyac molasinda uyanan rus ahali erzaklari bosaltip kahvaltiya girisiyor, yan koltukta sabah kahvaltisinda kanyak icen ama bize ikram etmeyen gorgusuz rus delikanlilarini favorim, adamlar kanyakla kahvalti yapiyor abijim, o derece yani.

Peki, neden Tula? Adnan, sırf senin için, atalarının topraklarına yaptım bu seyehati. Orta yaşlı rus tur guide in söylediklerinin çok azını anlasam da olsam da yine de çok şey öğrendim.

Osmanli atalarimiz, tatar gardaşlarimizla Tula kapılarına kadar dayanır ancak dönemin teknolojisi Tula nın sikindirik surlarını aşmalarına elvermez. (Gerekli gereksiz bilgi: Bizim surici dedigimiz, eski devirden kalma surlarla cevrili alana Kremlin deniyormus, Kremlin bitanedir, o da Moskovadadir diye gaza gelmemek lazim, Tula da bile Kremlin var anlicaaniz...) Neysem, Tula'nin siksen 10 metre olmayan surlari geçit vermez, bizimkiler geri döner kös kös... Adnan koçum bence senin atalarin iste bu gruptandir, benim teorim budur...

Tula'da dedinmi akla 3 şey gelirmiş, lezzeti 7 cihanda bilinen Tula kekleri, semaverleri ve silah müzesi. Kekler bildiiniz kek, ağac kaliplara hamuru yapistirion, firinlion, oluyor sana kek, sonra yiyon. Ama bunlar sekilli kekleri yememis saklamislar, stalin doneminden kalma kek vardi valla, bayatlamistir diyerekten bakmakla yetindim..:)

Bu yazi gereksiz uzuyor, neysem, adamlar zamaninda Tula da deli gibi semaver yaparmis, tum dunyaya da satiyorlarmis, semaver deyince tum dunyada akla Tula gelirmis vs. Muze de gordum ben de, hakketten yapmis adamlar. Ruscam zaten kit, guide da sarisin tas gibi hatun olunca, semaverler hakkinda baska bi bilgi edinemedim, bi saat anliomus gibi kizi suzdum durdum, baska bisi yapmadim:)

Bi de silah muzesi var, adamalar ne bulduysa doldurmus, eski kilic kalkandan, keleşe kadar herbisey vardi. Ama gel gor ki binanin krokisi biraz garip, bence o binayi bi Turk tasarlamis, resmi ahanda koydum yukari, karari size birakiyorum.

Iste boyle bir gun daha bitti, gunun sonuna dogru hava bozdu, kar yagdi, kic dondurucu bir soguk yapti tula, kendimizi otobuse zor attik. Yilin ilk karini nisanda Tula da gormus olmanin garip mutlulugu ile bir geziyi daha bitiriyoruz...

Fik.

23

amman diyim her boku 23 olan bu yaziyi ne zaman yazdin sen? don en basa...
10.4.2007 (4+10+2+0+0+7=23) amman demisken nerenin baskenti amman?urdun, urdun ne ingilizcede? jordan...anladin sen hepsini

Yer Demir Gok Bakir

gundemden...

mclaren malezya'da double yapti. birinci olan alonso'nun hiz ortalamasi 201.893 kph (2+0+1+8+9+3=23). yarisi 1 saat 32 dakika 14.930 saniyede tamamladi. (1+3+2+1+4+9+3+0=23).

ayni gün nets'den vince carter ve jason kidd ayni macta triple-double (iki basamakli uc deger, 23) yapti. kidd'in kariyerinde 86. ve carter 9. triple double'i (8+6+9 = 23).

izmir'e ziyarete gelen 23 yasindaki tek yazar pazar gecesi bozuk bir ayran yuzunden zehirlendi. ayranin son kullanma tarihi 23.03.2007.

ve bildiginiz uzere boluspor korfez savasi sirasinda deplasman maclarinin hepsine cubuklu formayla cikip kazanmisti. su an yukselme grubu istatistikleri:

Oynadigi mac: 12
Galibiyet: 8
Beraberlik: 4
Malubiyet: 0
Attigi: 20
Yedigi: 5
Averaji: 15
Puani: 28

12+8+4+0+20+5+15+28= 92. Bolu 4 harften olusuyor, 92/4 = 23.

dun irak'a nato verdik, sizce bu tarihimizde irak'a verdigimiz kacinci natoydu?

kukuletali uzay mekiii

Ehlen Millet,

Bu blog olayina da bir doldurusa gelip girmis bulunuyoruz fiilen. Sonumuz hayrolsun valla. Bu arada simdik boylen simsiyah ekranda alelade yazilari alt alta gorunce idrak ettigim mesele su oldu. Ben ne skime gaza gelip his dudeness'in blog acmasi taraftari oldum acep, hayatim da ilk defa bloga girmeye ve okumaya bu gun talip oldum. Suru psikolojisinden etkilenmis olsam gerek. Isin ilginci zaten tavsan grubunun yarisindan fazlasinin da alakasi yokmus bu skimden, insallah bi renk getiriri gruba ne diyem. Dude, senin manifesto 10 numara olmus gerekli deklerasyonlari cakmakla iyi etmisin.

bogazlar sorunu

ilk postumu ayidan yuzmek isterdim ama nedense bogazdan yuzmeyi daha uygun buldu halet-i ruhiyem. sorularim var cevap bekleyen:
1- benim bogazim nisan nisan niye agriyor? dun yedigim baligin yaninda alinan bol buzlu raki caiz degil miydi acep?

2- bogazim agriyor deyince insanlar niye beni bogazlarin mi agriyor diye duzeltiyor?

3- acaba bademcik sayisi 2 oldugundan mi?

4- eger sebep cift olmalariysa bademciklerin o zaman iki yakadan olusan istanbul bogazina da bogazlar demek gerek midir?

5- acaba tarihte bogazlar sorunu diye bahsi gecen terimi ilk soyleyen yanlis mi soyledi? sadece istanbul bogazi ya da canankkale bogazindan bahsetmis olmasin?

6- hem bu bogaz(lar) niye hep sorun cikariyor?

bademciklerini inatla aldirmamis biri olarak verelim gitsinci politikanin karsisindayim. yasasin raki balik, yasasin travesti sesim.

edit: ismi sesim olan simeyl arkadaslara cevap hakki dogmamasi acisindan editleyelim son cumlemi:

"yasasin raki balik, yasasin detone sesim"

62 Manifestosu

yesili tuttum ilk soz benim. bu bir manifestodur. bu sayfada yazilan hicbirsey hickimseyi baglamaz, hele yazanlari hic baglamaz. o yuzden "ben burada yazani uyguladim hadim oldum, ben senin dedigini yaptim iki yakam bi araya gelmedi bi daha, ben bunlari harfi harfine uyguladim daha sonra bana cin musallat oldu pesimi birakmio" gibisinden serzenislerle gelmeyin. gecin bunlari. sayfadaki satirlarin ve yazarlarin hicbir misyonu yoktur. yazarlarin birbirine bagliligi son derece yuksektir. araya nifak sokmaya kalkisan toptur.

bi probleminiz varsa avukatimla gorusun (keanu reeves)...